Judith Hamann
Od wewnętrznego pulsu do makrokosmicznego trzęsienia - Hamann wprowadza swoją wiolonczelę w drżenie, wydobywając z niego niezwykłe, wielowarstwowe kompozycje.
Osoba komponująca/wykonująca urodzona w Narrm w Melbourne, a obecnie mieszkająca w Berlinie. Opisywana jako „niezwykła australijska wiolonczelistka” (The Guardian) oraz osoba kompozytorska, która „niszczy fikcyjny obraz postaci muzyka, który żyje i pracuje poza konwencjonalnymi parametrami, a w jej miejsce tworzy serię kompozycji, które są fundamentalnie ludzkie” (The Wire), jej twórczość obejmuje performans, kompozycje elektroakustyczne, generatywne site-specific w oraz bazujące na systemach mikro-tonalnych w praktyce twórczej opartej na procesie. W swoich najnowszych badaniach analizuje gesty trzęsienia i nucenia jako formalne i intymne spotkania, bada „upadek” jako generatywną powierzchnię wyobraźni i wreszcie rozważa „pozbawianie kontroli” ciał, zarówno ludzkich, jak i nieludzkich, w praktyce instrumentalnej i pedagogice dziedzictwa osadników-kolonizatorów.
Występuje na wielu festiwalach, w tym Tectonics, Unsound New York, Sonic Acts, Maerzmusik, CTM, Biennale Musica w Wenecji, Tokyo Experimental Festival i AURAL. Docenia myślenie i pracę z innymi artystami_kami, w tym z takimi osobami jak Marja Ahti, Joshua Bonnetta, Pascale Criton, Charles Curtis, Sarah Hennies, Yvette Janine Jackson i Anike Joyce Sadiq. Twórczość Judith Hamann wydawały takie wytwórnie jak Blank Forms, Black Truffle, Another Timbre i Longform Editions. Uzyskali tytuł doktora sztuk muzycznych na UC San Diego.
